Намазда рүкуғдан кейін екі аяқтың ұшы, қос алақан мен екі тіземен қатар маңдайдың жерге тимегі сәжде болып саналады. Сәждеге бару - намаздың басты рукіндерінің бірі. Әрбір рәкәғатта екі сәжде жасау - парыз. Сәждеде маңдай мұрынмен бірге жерге тиюі керек. Өйкені, Алланың ақырғы Елшісі Мұхаммед (с.ғ.с) намазда сәжде жасаған кезде маңдай мен мұрынын жерге тигізіп, шынтақтарын бүйіріне жабыстырмай, қолдарын иық тұсына келетіндей қоятын. Үзірсіз (себепсіз) түрде сәждеде мұрынның жерге тимеуі мәкруһ болумен қатар жәйз саналады.

Найб имам: Рашид Алпысбаев